Present Perfect

Present Perfect – to czas, który łączy przeszłość z teraźniejszością. Używamy go, gdy mówimy o czynnościach, które miały miejsce w przeszłości, ale mają wpływ na teraźniejszość lub gdy nie jest istotne, kiedy dokładnie dana czynność się wydarzyła. Present Perfect często stosuje się, aby opisywać doświadczenia, zmiany lub osiągnięcia.

Konstrukcja zdań w Present Perfect

Zdania twierdzące:

Present Perfect tworzy się za pomocą czasownika posiłkowego „have” lub „has” (dla osób he, she, it) oraz formy czasownika głównego w III formie (Past Participle).

podmiot + have/has + czasownik (Past Participle)

Na przykład:

• I have visited London. (Odwiedziłem/am Londyn).
• She has finished her homework. (Ona skończyła pracę domową).
• They have lived here for five years. (Mieszkają tu od pięciu lat).

Zdania przeczące:

Aby utworzyć przeczenie, dodajemy „not” po czasowniku posiłkowym „have” lub „has”.

podmiot + have/has + not + czasownik (Past Participle)

Na przykład:

• I have not (haven’t) seen that movie. (Nie widziałem/am tego filmu).
• He has not (hasn’t) been to Japan. (On nie był w Japonii).
• We haven’t finished the project yet. (Jeszcze nie skończyliśmy projektu).

Zdania pytające:

Aby stworzyć pytanie, zamieniamy miejscami podmiot i czasownik posiłkowy „have” lub „has”.

Have/Has + podmiot + czasownik (Past Participle)?

Na przykład:

• Have you ever been to Paris? (Czy kiedykolwiek byłeś/aś w Paryżu?)
• Has she finished her work? (Czy ona skończyła swoją pracę?)
• Have they moved to a new house? (Czy przeprowadzili się do nowego domu?)

Kiedy używamy Present Perfect?

1. Doświadczenia życiowe

   Używamy Present Perfect, aby mówić o doświadczeniach życiowych bez określenia, kiedy dokładnie miały miejsce. Czas ten interesuje nas bardziej efektem niż momentem wydarzenia. Na przykład: I have visited Italy three times. (Odwiedziłem/am Włochy trzy razy).

2. Czynności, które rozpoczęły się w przeszłości i trwają do teraz

   Present Perfect jest używany do opisywania sytuacji, które zaczęły się w przeszłości i nadal trwają w teraźniejszości. Na przykład: We have lived in this city for ten years. (Mieszkamy w tym mieście od dziesięciu lat).

3. Skutek widoczny w teraźniejszości

   Używamy tego czasu, gdy czynność zakończona w przeszłości ma wyraźny skutek widoczny teraz. Na przykład: She has lost her keys. (Ona zgubiła klucze – nadal ich nie ma).

4. Czynności, które dopiero co się zakończyły

   Present Perfect stosuje się do opisywania czynności, które właśnie się skończyły, zazwyczaj z użyciem słowa „just”. Na przykład: I have just finished my lunch. (Właśnie skończyłem/am lunch).

Typowe przysłówki czasu używane z Present Perfect:

• ever (kiedykolwiek) – używane w pytaniachNa przykład: Have you ever been to Japan? (Czy kiedykolwiek byłeś/aś w Japonii?)
• never (nigdy) – używane w przeczeniachNa przykład: I have never seen such a beautiful place. (Nigdy nie widziałem/am tak pięknego miejsca).
• just (właśnie) – używane do czynności, które dopiero się zakończyłyNa przykład: I have just come back home. (Właśnie wróciłem/am do domu).
• already (już) – używane w twierdzeniachNa przykład: She has already finished her homework. (Ona już skończyła pracę domową).
• yet (jeszcze) – używane w pytaniach i przeczeniachNa przykład: Has he finished the report yet? (Czy on skończył już raport?)
  • I haven’t done it yet. (Jeszcze tego nie zrobiłem/am).

Przykłady zdań:

• I have visited New York several times. (Odwiedziłem/am Nowy Jork kilka razy).
• We haven’t seen that movie yet. (Jeszcze nie widzieliśmy tego filmu).
• Has she ever tried sushi? (Czy ona kiedykolwiek próbowała sushi?)

Różnica między Present Perfect a Past Simple:

Present Perfect używamy, gdy mówimy o wydarzeniach bez wskazywania konkretnego czasu, a Past Simple – gdy dokładnie wiemy, kiedy coś miało miejsce. Na przykład:

• I have seen this movie. (Widziałem/am ten film) – brak informacji, kiedy.
• I saw this movie last week. (Widziałem/am ten film w zeszłym tygodniu) – określony czas w przeszłości.

Czas Present Perfect jest kluczowy w języku angielskim, gdy chcemy podkreślić związek przeszłości z teraźniejszością. Dzięki niemu możemy mówić o naszych doświadczeniach, czynnościach trwających od przeszłości do teraz oraz skutkach przeszłych działań widocznych w teraźniejszości.