Present Continuous – to czas, który jest używany do opisywania czynności trwających w chwili mówienia lub odbywających się w okresie wokół momentu mówienia. Jest również stosowany do opisywania planów na najbliższą przyszłość oraz tymczasowych sytuacji, które mogą nie trwać długo.
Zdania twierdzące:
W zdaniach twierdzących używamy formy czasownika „to be” (am/is/are) oraz czasownika głównego z dodaną końcówką „-ing”.
Dla wszystkich osób schemat jest taki sam:
podmiot + to be (am/is/are) + czasownik z końcówką „-ing”
Na przykład:
Zdania przeczące:
Aby stworzyć przeczenie, dodajemy „not” po czasowniku „to be”. Dla osób I, you, we, they używamy „are not” lub w formie skróconej „aren’t”, a dla he, she, it – „is not” lub „isn’t”.
Na przykład:
Zdania pytające:
W pytaniach zamieniamy miejscami podmiot i formę czasownika „to be”. Pytania zaczynają się więc od formy „am”, „is” lub „are”.
Na przykład:
Używamy Present Continuous, aby opisać coś, co dzieje się w tej chwili, gdy mówimy. Na przykład: I am talking to you right now. (Rozmawiam z tobą właśnie teraz).
Czas ten jest również używany do opisywania działań lub sytuacji, które są tymczasowe, ale mogą trwać przez pewien czas. Na przykład: She is staying with her parents this week. (Ona tymczasowo mieszka u rodziców w tym tygodniu).
Present Continuous stosuje się do opisywania zaplanowanych działań na przyszłość. Na przykład: We are meeting them tomorrow. (Spotykamy się z nimi jutro).
Używamy tego czasu do mówienia o zmianach lub rozwoju sytuacji. Na przykład: The weather is getting colder. (Pogoda staje się coraz chłodniejsza).
Czas ten może być również używany do wyrażania irytacji związanej z czyimiś nawykami. Na przykład: She is always losing her keys. (Ona zawsze gubi klucze).
Present Continuous to czas, który pozwala nam wyrazić działania trwające teraz, czasowe sytuacje lub plany na najbliższą przyszłość. Jest nieco bardziej złożony niż Present Simple, ale jego struktura i zastosowania są kluczowe dla płynnej komunikacji w języku angielskim.
