Past Perfect – to czas przeszły używany do opisywania czynności, które miały miejsce przed innymi wydarzeniami w przeszłości. Wskazuje, że dana czynność została zakończona zanim nastąpiło inne zdarzenie lub czynność. Czas Past Perfect jest przydatny, gdy chcemy wyraźnie podkreślić, że jedna rzecz wydarzyła się wcześniej niż druga.
Zdania twierdzące:
W Past Perfect używamy czasownika posiłkowego „had” dla wszystkich osób oraz czasownika głównego w formie Past Participle (III forma czasownika).
podmiot + had + czasownik (Past Participle)
Na przykład:
Zdania przeczące:
Aby utworzyć przeczenie, dodajemy „not” po „had”. Skrócona forma to „hadn’t”.
podmiot + had not (hadn’t) + czasownik (Past Participle)
Na przykład:
Zdania pytające:
W pytaniach zamieniamy miejscami podmiot i „had”.
Had + podmiot + czasownik (Past Participle)?
Na przykład:
Past Perfect stosuje się, aby wyraźnie pokazać, że jedna czynność wydarzyła się wcześniej niż druga czynność wyrażona w Past Simple. Na przykład: When I arrived at the station, the train had already left. (Kiedy dotarłem/am na stację, pociąg już odjechał).
Czas Past Perfect może być używany do opisywania doświadczeń, które miały miejsce przed jakimś wydarzeniem w przeszłości. Na przykład: She had never flown before she went to New York. (Ona nigdy wcześniej nie leciała samolotem, zanim poleciała do Nowego Jorku).
Past Perfect często opisuje czynności zakończone przed rozpoczęciem kolejnych wydarzeń. Na przykład: We had cleaned the house before the guests arrived. (Posprzątaliśmy dom, zanim przybyli goście).
Czas ten może wyjaśniać przyczyny i skutki pewnych zdarzeń w przeszłości. Na przykład: She was tired because she had worked late the night before. (Ona była zmęczona, ponieważ pracowała do późna poprzedniej nocy).
Past Simple odnosi się do działań, które miały miejsce w przeszłości, bez wskazania, czy miały miejsce przed innymi wydarzeniami. Past Perfect natomiast podkreśla, że dana czynność została wykonana przed inną czynnością w przeszłości. Na przykład:
Czas Past Perfect jest niezbędny do wyrażania relacji czasowych między dwoma przeszłymi wydarzeniami. Pozwala precyzyjnie określić, co wydarzyło się wcześniej, co jest kluczowe w bardziej złożonych narracjach i opisach wydarzeń z przeszłości.
